шумны​1 ✂ прым.

  1. Які стварае шум 1 (у 1 знач.); гучны.

    • Ш. струмень.
    • Шумная размова.

  2. Такі, дзе многа шуму 1 (у 1 знач.), надта ажыўлены.

    • Шумная аўдыторыя.

  3. перан. Які выклікае шум 1 (у 2 знач.), сенсацыю.

    • Ш. поспех.

  4. Які з’яўляецца шумам 1 (у 3 знач.), утвараецца пры дапамозе шуму 1 (спец.).

    • Шумныя гукі.

|| наз. шумнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)