штуршок, , м.

  1. Кароткі, рэзкі дотык або ўдар ад сябе.

    • Ш. у бок.
  2. Рэзкае хістанне ў выніку ўдару, рыўка і пад.

    • Ледзь не ўпаў з лаўкі ад рэзкага штуршка цягніка.
    • Падземныя штуршкі.
  3. У спорце: рух, якім штурхаюць што-н. (напр. ядро, штангу і пад.).

    • Ш. левай рукой.
  4. перан. Тое, што выклікае што-н. або пабуджае да чаго-н. (разм.).

    • Ш. да рэвалюцыйнага руху.

|| прым. штуршковы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)