штанга, ✂, ж.

  1. Вялікі металічны стрыжань як частка інструмента, механізма і пад.

    • Буравая ш. (інструмент для бурэння).

  2. Спартыўны снарад — металічны стрыжань, на канцах якога прымацоўваюцца цяжкія здымныя дыскі.

    • Займацца штангай (практыкаваннямі з такім снарадам; разм.).

  3. Перакладзіна, брус футбольных і хакейных варот.

|| прым. штангавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)