шпокаць, ; незак. (разм.).

Падаючы, стукаючыся аб што-н., утвараць кароткі глухі гук.

  • Жалуды шпокалі з дуба на дол.

|| аднакр. шпокнуць, .

|| наз. шпоканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)