шкурнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае | пагардлівае
Пра чалавека, які клапоціцца толькі пра асабістую выгаду, не думаючы пра іншых.
|| жаночы род: шкурніца.
|| прыметнік: шкурніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)