шкуматаць, ; незак.

Матляннем, тузаннем у розныя бакі рваць, імкнуцца парваць на часткі.

  • Сабака шкуматаў прасціну.

|| аднакр. шкуматнуць, .

|| зак. пашкуматаць, .

|| наз. шкуматанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)