шкатулка, , ж.

Невялікая скрыначка з вечкам для захоўвання дробных рэчаў.

  • Музычная шкатулка — механічны завадны музычны інструмент у выглядзе скрыначкі, з якой гучыць якая-н. мелодыя.

|| прым. шкатулачны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)