шчыраваць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Дбайна, старанна, рупна рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.
- Сяляне ўсё жыццё шчыруюць.
- Ш. на ўборцы сена.
|| назоўнік: шчыраванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)