шчыліна назоўнік | жаночы род

  1. Вузкая прадаўгаватая адтуліна.

    • Шчыліны ў асфальце.
    • Глядзельная ш.
    • Галасавая ш. (вузкая прастора паміж галасавымі звязкамі).
  2. Сховішча ад асколкаў снарада, бомб у выглядзе траншэі.

    • Схавацца ў шчыліну.

|| памяншальная форма: шчылінка.

|| прыметнік: шчылінны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)