шчоўк, ✂, м.

  1. Кароткі сухі гук ад стрэлу, дзеяння якога-н. механізма і пад.

    • Пачуўся металічны ш.

  2. вык. Шчоўкнуў (разм.).

    • Ш. курком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)