шчаўчок, ✂, м.

  1. Рэзкі адрывісты гук, які ўтвараецца пры сутыкненні, рабоце механізма і пад.

    • Ш. затвора вінтоўкі.

  2. Тое, што і пстрычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)