шчаслівы прыметнік
-
Поўны шчасця, якому спрыяе шчасце, удача, поспех, які выражае шчасце.
- Шчаслівае дзяцінства.
- Шчаслівая ўсмешка.
- Ш. ігрок (якому шанцуе ў гульні).
-
Які прыносіць шчасце, удачу.
- Ш. білет.
- У яго шчаслівая рука (гаворыцца пра чалавека, чые дзеянні, пачынанні прыносяць удачу).
-
Добры, удалы.
- Шчаслівай дарогі! (развітальнае пажаданне таму, хто ад’язджае).
- Шчаслівая ідэя.
- Шчасліва (прыслоўе) пазбавіцца ад чаго-н. (удачна вызваліцца ад чаго-н, непрыемнага).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)