шавяліць, ; незак.

  1. Злёгку прыводзіць у рух, кратаць.

    • Вецер шавяліў лісце.
  2. перан. Прымушаць да дзейнасці, працы, выводзіць са стану вяласці, абыякавасці да навакольнага.

    • Вас не шавялі, дык самі не здагадаецеся нічога зрабіць.
    • Нішто не шавеліць яе душу.
  3. чым. Злёгку рухаць.

    • Ш. пальцамі.
    • Ш. мазгамі (перан. думаць, разм. жарт.).

|| зак. пашавяліць, .

|| аднакр. шавяльнуць, .

|| наз. шавяленне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)