шаснуць, ; зак. (разм.).

  1. Шуснуць, шмыгануць куды-н.

    • Ш. у гушчар.
  2. З шумам, хутка ўпасці, зляцець.

    • Дрэва шаснула на зямлю.
  3. Моцна стукнуць па чым-н. або з энергіяй праявіцца ці хутка зрабіць што-н.

    • Ш. палкай па дошцы.
    • Ш. нажом па мясе.
    • Ш. талерку (пабіць).
    • Шаснуў дождж.
    • Шаснула куля над галовамі.
  4. Утварыць шоргат, глухі шум.

    • Нешта шаснула ў кустах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)