Verbum

шасцёра, ✂; ліч., зб.

1. З назоўнікамі мужчынскага і агульнага роду, што абазначаюць асоб, з разам узятымі асабовымі назоўнікамі мужчынскага і жаночага роду, з назоўнікамі л., якія абазначаюць жывых істот абодвух полаў, з ас. займ. мн. л. і без залежнага слова: колькасць шэсць.

   • Ш. хлопцаў.
   • Ш. сірот.
   • Нас было ш.: тры хлопцы і тры дзяўчыны.
   • Ш. свіней.
   • Тыя ш. ўжо пайшлі.
   • Шасцярым прапаноўвалі.

2. З назоўнікамі, якія абазначаюць маладых істот: колькасць шэсць.

   • Ш. дзяцей.
   • Ш. звяркоў.

3. З множналікавымі назоўнікамі: шэсць прадметаў.

   • Ш. сутак.
   • Ш. калёс.
   • Ш. нажніц.

4. З некаторымі назоўнікамі, якія абазначаюць прадметы, што існуюць або якія носяць у пары: шэсць пар.

   • Ш. шкарпэтак.
   • Ш. туфель.