шась, (разм.).

  1. гукаперайм. Абазначае шум, падзенне чаго-н. сыпкага, сухога.

    • Ш., ш., сыплецца зверху пясок.

  2. вык. Ужыв. паводле знач. дзеясл. шаснуць.

    • Нехта ў дзверы ш.
    • Ш. нажом па шнурку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)