шаптун, ✂, м.

  1. Чалавек, які шэпчацца.

  2. перан. Пляткар, распаўсюджвальнік чутак.

  3. Знахар, чараўнік (уст.).

|| ж. шаптуха, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)