шалупіна, ✂, ж.

  1. Вонкавая мяккая прыродная абалонка (плода, бульбы і пад.), скурка.

    • Абдзерці шалупіну з бульбіны.

  2. Адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы.

    • Збіраць шалупіны на корм свінням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)