шацёр, ✂, м.

  1. Лёгкае пераноснае жыллё з тканіны, скуры і пад., якое будуецца звычайна ў форме конуса.

  2. Высокі пірамідальны чатырохгранны ці васьмігранны дах (цэркваў, званіц, вежаў і пад.; спец.).

|| прым. шатровы, ✂.

  • Ш. навес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)