сцішыцца дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Стаць больш павольным (пра рух машыны).
- Рух машыны сцішыўся.
-
Пра гукі, шумы: стаць цішэйшым, бясшумным; сціхнуць.
- У зале сцішыліся гукі акардэона.
- Перад навальніцай усё сцішылася.
-
Перастаць хвалявацца; супакоіцца, змоўкнуць.
- Дзіця паплакала і сцішылася.
-
Пра з’явы прыроды: паменшыцца ў сіле; спыніцца.
- Раніцай дождж сцішыўся.
-
Прыйсці ў стан нерухомасці, спакою.
- Мора к вечару сцішылася.
|| незакончанае трыванне: сцішвацца і сцішацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)