сціплы, ✂.

  1. Стрыманы, не схільны падкрэсліваць свае заслугі, справы, не хвалько.

    • С. працаўнік.

  2. Стрыманы ў паводзінах, учынках, просты і прыстойны.

    • С. чалавек.
    • Сціплая мэбля.
    • Сціпла (прысл.) апранацца.

  3. перан. Абмежаваны, нязначны, невялікі, якога ледзь хапае.

    • Сціплая зарплата.
    • Сціплыя вынікі працы.

|| наз. сціпласць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)