сцёк назоўнік | мужчынскі род
-
гл. сцячы.
-
Месца, прыстасаванне, па якім сцякае вада.
- Памыйны с.
- Прамысловыя сцёкі.
|| прыметнік: сцёкавы.
- Сцёкавая труба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
сцёк назоўнік | мужчынскі род
гл. сцячы.
Месца, прыстасаванне, па якім сцякае вада.
|| прыметнік: сцёкавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)