сцёбнуць, ✂; зак.

  1. гл. сцёбаць і сцябаць.

  2. чаго. Выпіць добра (разм.).

    • Любіў хлапчына с. першачку.

  3. Украсці (разм.).

    • Нячысты быў на руку: мог, як бачыш, с. кашалёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)