сцёбацца

дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Сцёбаць сябе або адзін аднаго чым-н. гнуткім.

  • С. венікам у лазні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)