Verbum

сцёбаць

дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Біць чым-н. гнуткім.

   • С. па спіне.
   • С. пугай.
   • С. дубцом па траве.

2. Піць у вялікай колькасці (размоўнае неадабральнае).

   • У кампаніі ён добра сцёбаў зуброўку.

3. Хвастаць таго, хто рухаецца праз зараснік (прагаліны).

   • Галіны бяроз балюча сцёбалі па тварах.

|| аднакратны дзеяслоў: сцёбнуць.

|| зваротны стан: сцёбацца.

|| назоўнік: сцёбанне.