Verbum

сценка​¹ назоўнік | жаночы род

1. гл. сцяна.

2. Бок якога-н. пустога прадмета.

   • С. шафы.
   • С. страўніка.

3. пераноснае значэнне: Шчыльны, самкнуты рад байцоў у кулачнай бойцы.

   • С. кінулася на сценку.

4. Прадмет мэблі ў выглядзе шырокай на ўсю сцяну шафы з шматлікімі секцыямі разнастайнага прызначэння.

   • Паліраваная с.

5. іншыя значэнні:

   • Паставіць да сценкі (размоўнае) — расстраляць.
   • Прыперці да сценкі каго (размоўнае) — сілай прымусіць зрабіць што-н.