сціхнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Пра гукі, шумы: перастаць гучаць, стаць нячутным.

    • Крокі сціхлі.
    • Гул аўтобуса сціх.
  2. Пра з’явы прыроды: паменшыцца ў сіле; спыніцца.

    • К вечару вецер сціх.
  3. Суняцца (пра боль і пад.).

    • Зубны боль сціх.
  4. Перастаць гаварыць, спяваць, крычаць; замоўкнуць.

    • Гутарка пад акном сціхла.
    • Дзеці сціхлі.

|| незакончанае трыванне: сціхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)