Verbum

сціхнуць, ✂; зак.

1. Пра гукі, шумы: перастаць гучаць, стаць нячутным.

   • Крокі сціхлі.
   • Гул аўтобуса сціх.

2. Пра з’явы прыроды: паменшыцца ў сіле; спыніцца.

   • К вечару вецер сціх.

3. Суняцца (пра боль і пад.).

   • Зубны боль сціх.

4. Перастаць гаварыць, спяваць, крычаць; замоўкнуць.

   • Гутарка пад акном сціхла.
   • Дзеці сціхлі.

|| незак. сціхаць, ✂.