сцягнуць, ; зак.

  1. Цягнучы, зняць каго-, што-н. адкуль-н.

    • С. посцілку з ложка.
    • С. боты з ног.
  2. Цягнучы, перамясціць у другое месца.

    • С. калёсы з дарогі.
  3. Звалачы ў адно месца (пра многае).

    • С. жэрдзе ў кучу.
  4. Сабраць, сканцэнтраваць у адным месцы.

    • С. атрады да пераправы.
  5. Нацягваючы, зблізіць, злучыць канцы чаго-н.

    • С. канцы лука.
  6. Знесці што-н. далёка.

    • Дзеці сцягнулі кудысьці граблі.
  7. Украсці (разм.).

    • С. кнігу ў суседа.
    • Ваўкі сцягнулі авечку.
  8. Туга перавязаць, сціскаючы што-н.

    • С. шнуроўку.
    • С. паскам сукенку.
  9. Пра сутаргу: звесці, скурчыць (разм. безас.).

    • Сутаргай сцягнула нагу.
  10. часцей безас., што. Пачаць зацвердзяваць.

    • На дварэ марозік, гразь сцягнула.
  11. безас., што. Пра ваду: зменшыцца.

    • Пасля паводкі ваду сцягнула.

|| незак. сцягваць, .

|| наз. сцягванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)