сцяць2, ; зак. (разм.).

  1. Абхапіўшы, сціснуць.

    • С. рукі рамянямі.
  2. Шчыльна злучыць (губы, зубы і пад.).

    • С. губы да болю.
  3. безас. Пра мароз; сцягнуць, схапіць.

    • Вечарам ваду сцяло.

|| незак. сцінаць, .

|| наз. сцінанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)