сцябліна назоўнік | жаночы род | размоўнае

Тое, што і сцябло (у 1 знач.).

|| памяншальная форма: сцяблінка.

|| прыметнік: сцяблінкавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)