сцябаць, ; незак.

Біць чым-н. гнуткім, хвастаць.

  • С. дубцом.

|| зак. высцебаць, .

|| аднакр. сцебануць, і сцёбнуць, .

|| наз. сцябанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)