счуць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. каго-што і з дадан. сказам. Улавіць на слых якія-н. гукі, размову; пачуць.

    • С. крокі пад акном.
  2. што. Атрымаць звесткі пра каго-, што-н., даведацца з якіх-н. крыніц.

    • Счуў я навіну пра сваіх родзічаў.
  3. Пра жывёл: учуць.

    • Кошка счула мыш і прытаілася.
  4. пераноснае значэнне, што і з дадан. сказам. Інтуітыўна прадбачыць.

    • С. бяду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)