Verbum

счуць, ✂; зак. (разм.).

1. каго-што і з дадан. сказам. Улавіць на слых якія-н. гукі, размову; пачуць.

   • С. крокі пад акном.

2. што. Атрымаць звесткі пра каго-, што-н., даведацца з якіх-н. крыніц.

   • Счуў я навіну пра сваіх родзічаў.

3. Пра жывёл: учуць.

   • Кошка счула мыш і прытаілася.

4. перан., што і з дадан. сказам. Інтуітыўна прадбачыць.

   • С. бяду.