Verbum

схіліць, ​^✂; зак.

1. Нагнуць, нахіліць; апусціць.

   • Жыта схіліла спелыя каласы.
   • С. галаву (таксама перан. прызнаць сябе пераможаным, пакарыцца каму-, чаму-н.).

2. перан., каго (што) да чаго і на што. Пераканаць у неабходнасці якога-н. учынку, рашэння.

   • С. сяброў на паездку ў заработкі.
   • С. выступаўшых на свой бок.

|| незак. схіляць, ✂.

|| наз. схіленне, ✂.