схібіць, ✂; зак. (разм.).

  1. Не трапіць у цэль, прамахнуцца.

    • Не с. бы, а трапіць у мішэнь.

  2. перан. Памыліцца.

    • Схібіў я, што не ўзяў гэту тэму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)