счапіцца, ​; зак.

  1. Злучыцца, зачапіўшыся адзін за аднаго.

    • Вагоны дрэнна счапіліся.
  2. перан., з кім і без дапаўнення. Пачаць спрачацца, схапіцца ў бойцы (разм.).

    • Дзеці счапіліся за цацку.

|| незак. счэплівацца, ✂.

|| наз. счэпліванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)