счапіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Злучыць, прымацаваўшы адно да аднаго, зачапіўшы адно за адно.

    • С. вагоны.
    • С. тры сеялкі ў адзін агрэгат.
  2. Моцна злучыць (пальцы рукі; размоўнае).

    • Настылыя пальцы не надта счэпіш.
  3. Адчапіць, зняць (размоўнае).

    • С. вядро з крука.
  4. Сшыць, прышыць на скорую руку (размоўнае).

    • С. за вечар спадніцу.

|| незакончанае трыванне: счэпліваць.

|| назоўнік: счапленне, счэпліванне і счэп.

|| прыметнік: счэпны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)