Verbum

счапіць, ✂; зак.

1. Злучыць, прымацаваўшы адно да аднаго, зачапіўшы адно за адно.

   • С. вагоны.
   • С. тры сеялкі ў адзін агрэгат.

2. Моцна злучыць (пальцы рукі; разм.).

   • Настылыя пальцы не надта счэпіш.

3. Адчапіць, зняць (разм.).

   • С. вядро з крука.

4. Сшыць, прышыць на скорую руку (разм.).

   • С. за вечар спадніцу.

|| незак. счэпліваць, ✂.

|| наз. счапленне, ✂, счэпліванне, ✂ і счэп, ✂.

|| прым. счэпны, ✂.