сцэна назоўнік | жаночы род
-
Спецыяльная пляцоўка, на якой адбываюцца спектаклі, а таксама ўвогуле сам тэатр, тэатральная дзейнасць.
- Падняцца на сцэну.
- Майстры сцэны.
- Развітацца са сцэнай (таксама пераноснае значэнне: пакінуць тэатральную дзейнасць.).
-
Асобная частка акта тэатральнай п’есы, эпізод у п’есе, рамане, аповесці, карціне.
-
Здарэнне, эпізод.
- Сцэна з жыцця студэнтаў.
-
Вострая, рэзкая размова (размоўнае).
- С. рэўнасці.
|| памяншальная форма: сцэнка.
|| прыметнік: сцэнічны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)