сцадзіць, ​; зак.

  1. Зліваючы, аддзяліць вадкасць ад аселай гушчы або частку вадкасці, не боўтаючы.

    • С. ваду з пельменяў.
    • С. сыроватку з тварагу.
  2. Выцадзіць малако з саскоў.

    • С. грудное малако.

|| незак. сцэджваць, ✂.

|| наз. сцэджванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)