саветнік, ✂, м.

Назва пасады у некаторых установах (пасольствах, міністэрствах і пад.), а таксама асоба, якая займае гэту пасаду.

  • С. пасольства.
  • С. юстыцыі.
  • С. дырэкцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)