сатыра назоўнік | жаночы род

  1. Рэзкая, з’едлівая іронія, высмейванне, развянчанне каго-, чаго-н.

  2. Твор мастацтва і літаратуры, дзе высмейваюцца і рэзка асуджаюцца негатыўныя з’явы жыцця.

    • У сатыры вялікая сіла ачышчэння.

|| прыметнік: сатырычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)