сатрап, ✂, м.

  1. Намеснік правіцеля ў старажытнай Персіі і Індыі.

  2. перан. Самадур, дэспат, жорсткі начальнік.

|| прым. сатрапскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)