сатэліт, ​✂, м.

  1. У старажытным Рыме: узброены слуга-целаахоўнік.

  2. перан. Выканаўца чужой волі, памагаты (кніжн.).

  3. Спадарожнік планеты (спец.).

    • Месяц — с Зямлі.

  4. Дзяржава, фармальна незалежная, а па сутнасці падпарадкаваная іншай, больш моцнай дзяржаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)