саставіць, ✂; зак.

  1. Паставіць побач або ў адно месца.

    • С. снапы ў мэндлікі.
    • С. сталы ў адзін рад.

  2. Атрымаць што-н. цэлае, злучыўшы асобныя часткі.

    • С. цягнік.
    • С. лякарства (перамяшаўшы кампаненты).

  3. Зняць што-н. зверху.

    • С. вазоны з акна на падлогу.

|| незак. састаўляць, ✂.

|| наз. састаўленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)