саслоўе, ✂, н.

  1. Узніклая на падставе класавых адносін феадалізму грамадская група са сваімі спадчыннымі правамі і абавязкамі, замацаванымі звычаямі і законамі.

    • Дваранскае с.
    • Падаткавае с. (сяляне, гараджане і пад. як грамадская група насельніцтва, якая абкладалася падаткамі).
    • Прывілеяваныя саслоўі (духавенства, дваранства).

  2. У дарэвалюцыйнай Расіі: група асоб, аб’яднаных прафесійнымі інтарэсамі.

|| прым. саслоўны, ✂.

  • Саслоўныя інтарэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)