сашчапіцца, ; зак.

  1. Злучыцца пры дапамозе чаго-н. (сашчэпак, клямараў і пад.).

  2. Шчыльна сціснуцца, сашчаміцца (пра рукі, пальцы і пад.).

    • Ад гневу сашчапіліся зубы.
  3. перан. Сысціся ў бойцы, спрэчцы.

    • С. загрудкі.

|| незак. сашчапляцца, і сашчэплівацца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)