сашчапіць, ✂; зак.

  1. Злучыць адно з адным пры дапамозе сашчэпак, клямараў і пад.

    • С. ланцуг.

  2. Злучыць разам, сплятаючы (рукі, пальцы).

    • С. кулак.
    • С. рукі.
    • С. зубы (сціснуць).

  3. Сшыць наспех (разм.).

    • За вечар сашчапіла сукенку.

|| незак. сашчапляць, ✂ і сашчэпліваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)