саранча, ✂, ж., зб.

Насякомае, небяспечны шкоднік сельскай гаспадаркі, які пералятае вялікімі масамі.

  • С. наляцела. Накінуцца на што-н., як с. (прагна, падбіраючы ўсё; разм.).

|| прым. саранчовы, ✂.

  • Сямейства саранчовых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)