саноўнік, ✂, м. (уст.).

Асоба, якая мае высокі чын, сан.

  • Царскі с.

|| ж. саноўніца, ✂.

|| прым. саноўніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)