санкцыя, ✂, ж.

  1. Зацвярджэнне вышэйшай інстанцыяй, дазвол на што-н. (кніжн.).

    • Атрымаць санкцыю старшыні.

  2. У міжнародным праве: мера ўздзеяння ў адносінах да дзяржавы, якая парушае свае абавязацельствы, дагаворы, а таксама наогул тая ці іншая мера ўздзеяння ў адносінах да правапарушальніка (спец.).

    • Прымяніць эканамічныя санкцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)