санкцыя назоўнік | жаночы род

  1. Зацвярджэнне вышэйшай інстанцыяй, дазвол на што-н. (кніжнае).

    • Атрымаць санкцыю старшыні.

  2. У міжнародным праве: мера ўздзеяння ў адносінах да дзяржавы, якая парушае свае абавязацельствы, дагаворы, а таксама наогул тая ці іншая мера ўздзеяння ў адносінах да правапарушальніка (спецыяльны тэрмін).

    • Прымяніць эканамічныя санкцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)