самота, ✂, ж.

  1. Адзінота, знаходжанне ў адзіноцтве.

    • Застацца ў самоце.

  2. Стан, самаадчуванне самотнага; смутак, туга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)